Şiir dünyasına ilk adımımı attığımdan bu yana
kendimi hep Karanlık Şair olarak tanıttım. İşim karanlık şiirler yazmak.
Fakat ne yazık ki hala insanlar "karanlık" kelimesini "karamsarlık"la
karıştırıyor. Karanlık genelde kötü olanı çağrıştırdığından beni kötü
olarak nitelendirenler bile olmuştur.
Peki neden karanlıktan korkarız? Önümüzü göremediğimizden mi? Yoksa bilinmeyeni kabullenmek istemediğimizden mi? Hem güncel hayatın sıkıcılığından bahsederiz, hem de farklı bir şeyler yaşamaktan kaçarız. Emniyette olmayı seviyoruz neticede. Karanlık çöktü mü gözlerimizi kapatır, evrenin gerçek doğasını görmemek için elimizden geleni yaparız.
Karanlık sadece karanlık değildir, dünyaya ve evrene farklı gözlerle bakmaktır. Bir ağaca gündüz baktığınızda farklı duygular yaşarsınız, gece baktığınızda farklı. Gün ışığında gerçek gökyüzünü görmezsiniz, o güzel mavilerde parlayan sadece dünyamıza ulaşan ışıkları yansıtan ozon tabakasının rengidir, bir filtre, bir kalkan. Gece ise evrenin derinliğini tüm haşmetiyle görme şansına erişiriz. Gece parlayan ay ve yıldızlar niçin insana romantik duygular yansıtıyor dersiniz? Çünkü evrenin enginliği, insanda her zaman anlam veremediği fakat çok hoşlandığı duygulara yol açar.
Nasıl karanlık şair olmak insana kara tenli bir insanı çağrıştırmıyorsa Karanlık şiir de mutlak kötülüğü yansıtmamalı arkadaşlar. Karanlık karamsarlık değil, farklı güzelliklerin aynasıdır.
Peki neden karanlıktan korkarız? Önümüzü göremediğimizden mi? Yoksa bilinmeyeni kabullenmek istemediğimizden mi? Hem güncel hayatın sıkıcılığından bahsederiz, hem de farklı bir şeyler yaşamaktan kaçarız. Emniyette olmayı seviyoruz neticede. Karanlık çöktü mü gözlerimizi kapatır, evrenin gerçek doğasını görmemek için elimizden geleni yaparız.
Karanlık sadece karanlık değildir, dünyaya ve evrene farklı gözlerle bakmaktır. Bir ağaca gündüz baktığınızda farklı duygular yaşarsınız, gece baktığınızda farklı. Gün ışığında gerçek gökyüzünü görmezsiniz, o güzel mavilerde parlayan sadece dünyamıza ulaşan ışıkları yansıtan ozon tabakasının rengidir, bir filtre, bir kalkan. Gece ise evrenin derinliğini tüm haşmetiyle görme şansına erişiriz. Gece parlayan ay ve yıldızlar niçin insana romantik duygular yansıtıyor dersiniz? Çünkü evrenin enginliği, insanda her zaman anlam veremediği fakat çok hoşlandığı duygulara yol açar.
Nasıl karanlık şair olmak insana kara tenli bir insanı çağrıştırmıyorsa Karanlık şiir de mutlak kötülüğü yansıtmamalı arkadaşlar. Karanlık karamsarlık değil, farklı güzelliklerin aynasıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder